Film o Jungu i Freudu je poput estetiziranog trača, lošu konkurenciju spasila kineska 'Ljetna palača'

ZAGREB - Godine 1906. Carl Gustav Jung bio je mladi psihijatar u jednom sanatoriju pokraj Züricha. Bio je sretno oženjen, imao bogatu suprugu i s entuzijazmom otkrivao ideje svog uzora Sigmunda Freuda.

Tog ljeta, u Jungovu bolnicu dopremljena je mlada ruska Židovka Sabine Saperlein, studentica medicine oboljela od zlostavljanja u djetinjstvu. Tijekom idućih desetak godina odnos Junga i Saperlein bit će prvo odnos liječnika i pacijentice, potom mentora i učenice/psihijatrice, a onda i odnos sadomazohističkih ljubavnika.

Troje pionira

Odnos troje pionira psihoanalize tema je dramskog teksta “Liječenje govorenjem” koji je 2010. napisao Christopher Hampton. Po toj drami sad je snimljen i film “A Dangerous Method” (Opasni metod) koji je u petak prikazan u Veneciji, a režirao ga je glasoviti kanadski režiser David Cronenberg.

Tvorac neugodnih, kontroverznih filmova poput Videodroma ili Sudara, Cronenberg je posljednjih godina ušao u mainstream. Međutim, ne mogu se sjetiti da sam ikad gledao Cronenbergov film koji je do te mjere akademski i autorski bezličan kao “Opasna metoda”.

Okosnica filma - romansa između Sabine ( Kiera Knightley) i Junga ( Michael Fassbender) toliko je distancirana i hladna da vam nije jasno što ih uopće veže, a dodatni problem je nekontrolirano, “oskarovsko” glumatanje Knightleyjeve koja cijeli film govori neprirodnim ruskim akcentom i trpi neurotične napade. “Opasna metoda” strašno je neopasan film, estetizirana trač partija uz čaj i suncobrane.

Ljubav i ožiljci

Petak nije bio dobar dan na Mostri, jer je konkurencija donijela još jedan osrednji film, “Kipuće ljeto” francuskog veterana Phillipa Garrela. Priča o rasapu braka mladog slikara i njegove supruge (koju glumi upadljivo starija Monica Bellucci) uglavnom se sastoji od najopćenitijih mjesta ispresjecanih suvišnim naratorom, a jedina drama je pogled kamere na veliku divu koja stari.

Bolji od oba filma bio je izvan konkurencije prikazan film “Ljubav i ožiljci” kineskog režisera Lou Yea. Nakon što je u Kini dobio zabranu snimanja zbog filma “Ljetna palača”, Lou Yea se odselio u Francusku gdje je snimio film o kineskoj studentici ( Corinne Yam) koja se u Parizu upetlja u razornu erotsku vezu s posesivnim, primitivnim, ali fizički privlačnim Mathieuom ( Tahar Rahim). Majstorski režiran, sjetan i vizualno bogat, Lou Yeov film svojevrsni je “Posljednji tango u Parizu” za novi globalizirani svijet.