Suvremeni ruski redatelj u rangu Dostojevskog

Filmovi Alekseja Balabanova su kolektivni portret naše domovine u najdramatičnijem razdoblju njezine povijesti - napisao je ruski premijer Dimitri Medvjedev u povodu smrti velikog redatelja.

Ruski je političar pokazao velik stupanj tolerancije, jer je Balabanov, koji je umro od srčanog udara prije tjedan dana u Petrogradu, tu domovinu napadao iz svih oružja. U velikim hitovima “Brat” i “Brat 2” oslikao je tranziciju kao “vrijeme vukova”, a puno sentimentalnosti nije imao ni prema ranijim epohama: njegov najokrutniji film “Teret 200” (vojna šifra za ljesove poginulih vojnika u Afganistanu) odigrava se 1984., sovjetsku provinciju nastanjuju monstrumi, koji nekažnjeno ubijaju i siluju, a glavni junak, patološki murjak, podsjeća na Vladimira Putina .

Prevoditelj za vojsku

“Morfij”, po motivima proze Mihaila Bulgakova, odigrava se za izbijanja Oktobarske revolucije, no mladi protagonist, liječnik, jedva da se zanima za finese promjene režima, budući da se navukao na opijate.

Rođen 1959. u Sverdlovsku, Balabanov je diplomirao jezike i radio kao prevodilac za vojsku, kud god ga je služba nanijela, bilo u Afriku ili na Srednji istok. Kako mu je otac bio filmski montažer počeo je asistirati na filmskim produkcijama, da bi kasnije završio tečaj režije.

Hit sezone

Po njegovom ranom filmu “Sretni dani”, inspiriranom komadom Samuela Becketta, prikazanom u canneskom programu Izvjestan pogled, reklo bi se da je ruska kinematografija dobila art filmaš koji bi mogao konkurirati Aleksandru Sokurovu, no ispalo je da je on ipak u stanju komunicirati sa širom publikom. Njegov “Brat” iz 1997., s karizmatičnom glumačkom izvedbom Sergeja Bodrova mlađeg, bio je hit sezone i obišao svjetske festivale.

Kritičari ga smatraju najznačajnijim filmskim umjetnikom od osnutka Ruske federacije. Renomirani Andrej Plahov ga je usporedio s Dostojevskim i Johnom Fordom, jer je i u njihovom univerzumu bavljenje moralom važnije od portretiranja društvenog okružja.