Aleksandar Dragaš: Naci-punk bendovi minoran dio scene

Blue Max, koji su trebali svirati na koncetu pored Križevaca njemački je Oi! punk bend s kontroverznim repertoarom. Ime potječe od najvišeg pruskog ordena (“Pour Le Merite”, odnosno “Blauer Max”) koji su u Prvom svjetskom ratu dobivali najistaknutiji piloti.

Zajednički album

Njegovi najpoznatiji nositelji bili su “Crveni baron” Manfred von Richthofen, Hermann Göring i Erwin Rommel. Strong Survive hrvatski je punk-metal bend čija pjesma “Neznanog junaka” završava stihovima: “Duhovi palih junaka opet će stati u prvoj crti, sa generacijama u novo vrijeme, rame uz rame se boriti protiv smrti, zauvijek spremni za svoj dom, za dom spremni, za dom spremni, za dom spremni!” Uz pjesmu “San”, Strong Survive su na You Tubeu nanizali slike ustaških postrojbi.

Oba benda dio su dobro umrežene internacionalne nacističke punk-scene na potezu od Amerike do Rusije, posljednjih godina najprisutnije u Poljskoj, Mađarskoj, Njemačkoj, a sada i u Hrvatskoj, gdje su uz Strong Survive aktivni još i sastavi H8 (koji se u pjesmi “Karpatska pošast” zalažu za hrvatsko-mađarsko nacističko bratstvo) te Treće poluvrijeme čija je “Hrvatska, to smo mi” prepjev (s drugim tekstom, naravno), pjesme “Ulica, to smo mi” pulskog punk-benda Fakofbolan.

Naravno, ta scena nije od jučer. Počela je prije tridesetak godina u Engleskoj s Oi! punk bendom Skrew-driver čija je “white power” ideologija o nadmoći bijele rase tijekom godina evoluirala i slizala se s nacističkom ideologijom. Blue Max i Strong Survive objavili su i zajednički album “Vinlandic German-Croatian Strike Force”. Skinheadska nazi-punk scena bila je i ostala minoran dio punk-rock scene koja iskazuje ljevičarske, liberalne, antirasističke stavove.

Česte zabrane

Ipak, uspjela se održati do danas, a uz nju je stasala i nacional-socijalistička black metal scena, najjača u Skandinaviji koju čine bendovi poput Burzuma, Gravelanda, Absurda, Der Sturmera, Apraxie (Rusija), M8L8TH (Rusija) i Wolfenhordsa iz Hrvatske. Neki od tih bendova aktivni su i danas, iako se u Njemačkoj, Skandinaviji, Nizozemskoj, Švicarskoj i drugim dijelovima Europe često susreću sa zabranama koncerata i javnog okupljanja.