Meč za spas igre kojom se nekad vodio hladni rat

ZAGREB/VALENCIJA - Ikone svjetskog šaha i simboli političkih previranja u bivšem SSSR-u krajem 80-ih i početkom 90-ih Anatolij Karpov i Gari Kasparov, nakon 25 godina od prvog epohalnog sraza za titulu svjetskog prvaka, ponovno su sjeli jedan nasuprot drugog uz šahovsku tablu u Valenciji. Nostalgični meč koji budi melankolična sjećanja na vremena kada je šah bio jednom od najvažnijih poluga hladnog rata i ideološki mehanizam u blokovskom svijetu.



Nekad ideološki sport



U Valenciji, Sevilli, Londonu, New Yorku i Moskvi šahovski klasici održat će egzibicijske mečeve za propagiranje šaha koji se pod pritiskom sofisticirane tehnologije nalazi u evidentnoj krizi.



- Šah treba ozbiljnu revitalizaciju i zbog igre i zbog interesa. Dok je bilo SSSR-a, šah je bio ne samo sportski, nego i politički užitak. Ništa nije bilo toliko ideologizirano kao tada šah - kaže nam hrvatski velemajstor Zlatko Klarić koji je osmislio i jedinstveni školski program za učenje šaha. 



U SSSR-u šah je bio državnim, partijskim i ideološkim sportom. Sovjetski šahisti drmali su svijetom. Bili su miljenici mrgodnih komunističkih ideologa koji su im omogućavali sve samo da pronose slavu režima.



Šahisti su uz kozmonaute trebali biti “socijalistički ubermenschi”, koji će svojom pameću i inteligencijom dokazati komparativnu prednost komunizma pred suparničkim “raskalašenim Zapadom”.



Splitski novinar Vojko Mirković pišući o meču Fischer i Spaski pao je u nemilost te bio i povodom smjene uredništva Nedjeljne Dalmacije 1972. godine. U svom tekstu napao je sovjetsko omalovažavanje Fischerove pobjede. Gradski komitet optužio ga je za “antisovjetizam”. 



Nadolazeći politički kaos



Suparništvo Karpova i Kasparova 1984./85. označilo je ekstazu ideologizacije šaha te najavilo poremećaje koji će koštati opstanak SSSR-a. Meč u kojem su sve proturječnosti režima isplivale na površinu.



Šahisti postaju talismani nadolazećeg ruskog političkog kaosa. Prelamaju se i u bivšoj Jugoslaviji. Karpov igra u okupiranom Vukovaru, a Kasparov za prognanički Vukovar. S vremenom Karpov napušta svoje arhaične nazore, a Kasparov, razočaran postaje protivnikom Putina, koji ga je čak i zatvorio.



Dolazi do povijesnog pomirenja - Karpov ide svom velikom arhineprijatelju u posjet u zatvor.




Pritisak iz Kremlja odredio Karpova kao pobjednika

- Građani su očajnički tražili promjene - kaže ruski politolog Maksim Čupahov, a šahisti su personificirali razne težnje ruskog društva. To je i međunacionalni sukob. Sovjetskim šahom vladali su tamošnji Židovi i pojava jednog arijevca, Slavena, dodatno je nabrijavala situaciju. Pojava energičnog, buntovnog i arogantnog Kasparova odmah je podgrijala reformsku nadu, dok su uz Karpova stali svi koji su se bojali nadolazeće perestrojke. Kasparov je bio provokacija vladajućim strukturama. Karpov je dobio meč na politički pritisak iz Kremlja u trenutku kada je Kasparov smanjio prednost na 5:3.



- Time se iskazala sva trulež i laž zadnje faze sovjetskog režima. To je bio početak agonije SSSR-a - kaže Čupahov. ( V.  V.)



Vlado Vurušić
Želite li dopuniti temu ili prijaviti pogrešku u tekstu?
Linker
30. studeni 2024 04:43